Witte Seleniet

De witte seleniet
11 okt. 08
Hij kwam Van Verre ,
(naam van de winkel)
En lag daar in een glazen kast
Zijn witte ronde broer betaste ik ook
En voelde niets
Maar toen ik deze scherpe ,
Heldere steen in mijn handen gelegd kreeg,
Voelde ik mijn hart bonzen
Ik vroeg
Of ik deze steen even mocht voelen en
Vroeg de spirit van de steen of hij mij wilde helpen
Om te reinigen, het huis mijzelf en anderen op ons pad
Het was goed en het voelde goed,
De keus was snel gemaakt
Thuis heette ik haar welkom met de rook van de salie
Zij was toch bedroefd, want ze wilde buiten zijn,
Had frisse lucht nodig , zo legde ik haar de eerste nacht onder de heldere Maan bij de appelboom
De volgende dag nam ik haar mee naar de zee
Spoelde haar in het water heen en weer, toen ik opkeek,
Zag ik een zeilschip, vol opgetuigd, recht voor me uit in de nevelige Zee; het was warm maar nevelig
Ik spoelde en spoelde de steen in de zee,
Toen ik weer opkeek,
Draaide het schip haar steven recht naar ons toe,
De tide is Turning, het tij keert
En nu haalde ik ook de steen van voor naar achter door het water,
Schuurde haar helemaal schoon met zand
Toen het schip haar koers weer vervolgde en voortging,
Stopte ik met schoonmaken, het was genoeg
En de spirit vertelde me dat de steen in de zon wilde drogen
Daarboven in de duin
daar vond ik ook witte veren van de zeemeeuw
En vroeg de spirit van de witte zeemeeuw of ik die gebruiken mocht,
Ik nam ze mee en rolde ze met de steen in een shawl
Toen ik mijn weg vervolgde , zag ik dat de viskar hogerop het strand reed
inderdaad het werd hoogtij! Verwondering…
Het was een perfecte tijd om de steen te reinigen
Precies tussen laagtij en hoogtij, ik had het niet beter kunnen treffen.